Kamienie na szaniec to lektura obowiązkowa w szkole podstawowej. Jej fragmenty pojawiają się w arkuszach egzaminacyjnych dla ósmoklasistów.
Jest to oparta na faktach i tragiczna historia nastolatków w czasie II wojny światowej. Pełni młodzieńczej energii główni bohaterowie: Alek, Rudy i Zośka, kończą szkołę średnią, wyjeżdżają na wakacje i snują plany na przyszłość. O tym jest pierwszy rozdział. Jedyny opisujący ich normalne życie w czasie pokoju, ich zainteresowania, relacje z rodzicami, poglądy.
Każdy kolejny rozdział to kolejna odsłona wojny. Najpierw obraz zburzonej Warszawy, adaptowanie się do nowej rzeczywistości, pierwsze okupacyjne prace zarobkowe. Potem akcje sabotażowe, wreszcie działania zbrojne, łapanki, aresztowania, tortury, śmierć…
Jak czytać Kamienie na szaniec za granicą? Jest to lektura pełna odniesień historycznych, terminów wojennych, nazw własnych, wtrąceń po niemiecku, nie mówiąc o wierszu Słowackiego, z którego pochodzi sam tytuł… W dodatku sporo wydań zawiera archiwalne świadectwa poprzedzające właściwą treść oraz obszerne posłowie. Te, nazwijmy to, techniczne przeszkody, mogą zniechęcić nawet pilnego ucznia.
Warto w tej sytuacji wspólnie z dzieckiem przyjrzeć się wybranym fragmentom. W zależności od jego wieku, zainteresowań i możliwości, a także naszych preferencji, może to być ten bardziej słoneczny początek, wybrana akcja sabotażowa (kino, pomnik Kopernika) albo fragmenty poświęcone konkretnym akcjom zbrojnym…
Ciekawą formą lektury może się okazać oglądanie autentycznych zdjęć, opublikowanych w nowszych wydaniach. Mnie poruszyła fotografia, a właściwie komentarz mówiący o tym, jak matka Rudego na spotkaniu autorskim z Aleksandrem Kamińskim przyszła poprosić autora Kamieni o autograf…
polski za granicą 
Dodaj komentarz